کتاب یاز هرا سلام الله علیها – صفحه 9
هو الجمیل
او زیباست. زیبایی را دوست دارد. همه چیز را هم زیبا آفریده. همه مخلوقات را به بندگانش عشق می ورزد. همه آنها را جمیل و زیبا آفریده.
اما گروهی از بندگانش متفاوت اند. جمال آنها زیباتر و نورانی تر است. مشاهده چهره آنها انسان را به یاد پروردگار می اندازد. گویی مسافرانی هستند از ملکوت. آنها انسان را به اصل خود رهنمون می کنند.
***
چهره اش ملکوتی بود. یکپارچه نور بود و معنویت. همه دوستش داشتند. همه به او عشق می ورزیدند. چرا که او فانی فی الله بود و به خدا عشق می ورزید.
همه به دنبال او بودند. او هم به دنبال مهدی فاطمه(سلام الله علیها).
آمده بود تا اشتیاق ظهور را در بین ما دوچندان کند.آمده بود تا بفهمیم یاران آخرالزمانی امام عشق چگونه اند.
او و دوستانش آمده بودند تا به فطرت خویش برگردیم. تا مطمئن شویم در این دوران هم می شود رجعت کرد. می توان به اصحاب کربلا ملحق شد!
آنها درمیان ما بودند و ما خاموش و آرام. فقط نظاره می کردیم. فقط تماشا می کردیم. او و دوستانش آمدند. گفتند. عمل کردند و بعد از مقابل چشمان ما عبورکردند و رفتند. و ما با دنیایی حسرت ماندیم.
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان درپیش
کی روی، ره زکه پرسی، چه کنی، چون باشی
اما نه! سید شهیدان اهل قلم نهیب می زند که:
پندار ما این است که شهدا رفته اند. اما آنها مانده اند. گذر زمان ما را با خود برده است!
***
کلامی نافذ داشت. سخنانش دلنشین بود. چرا که گفته اند:
سخن از دل براید لاجرم بر دل نشیند
مداحی بود دلسوخته. از سوز دل می خواند. با صوت زیبایش دلهای مشتاق را شعله ور می کرد.
چهره ای زیبا داشت. نورانی بود. علت آن را هم آخرین فرستاده خدا بیان کرده بود:
«نورانیت چهره انسان از زیادی نماز در شب است»
مطیع امام بود. تبعیت محض از ولایت داشت. زمانی که ولی امر فرمان می داد سر از پا نمی شناخت. جان برکف گرفت و راهی جهاد شد. این بالاترین هنر امام و انقلاب بود.
اینکه جوانانی اینگونه تربیت شدند. آنان ابهت ابرقدرتها را به سُخره گرفتند. شرق و غرب را پشت سر نهادند و زمین را برای ظهور آخرین باقی مانده الهی آماده کردند.
آنان کاری کردند که امام عزیز در وصفشان فرمود:
اینان ره صد ساله را یک شبه طی کردند...
از خدا می خواهم مرا با بسیجیانم محشور گرداند.
و رهبر عزیزمان این خلف برحق امام راحل برایهمه ی ما در این دوران فرمودند:
«با این ستاره ها راه را میتوان پیدا نمود»