کتاب یاز هرا سلام الله علیها – صفحه 42
اعزام
راوی:
مادرشهید
چندین بار به محل ثبت نام و اعزام سپاه رفت. خیلی پیگیری کرد. اما بی فایده بود. می گفتند: باید اجازه کتبی از پدرت داشته باشی. پدر هم می گفت: سن تو کم است، صبر کن دیپلم را بگیری بعد برو جبهه.
سال شصت، چند بار جداگانه با پدر صحبت کرد. پدر می گفت: تو امسال سال آخر هستی چند ماه دیگر صبر کن دیپلم که گرفتی برو.
سوم خرداد شصت و یک خرمشهر آزاد شد. همه خوشحال بودند. محمد همراه بچه های مسجد مشغول پخش شیرینی و شربت بود.
چند روز گذشت. قبل از ظهر بود که آمد خانه. شروع کرد به جمع آوری وسایل. جلو رفتم. با تعجب گفتم: جایی می خوای بری!؟
کمی مکث کرد و گفت: حضرت امام پیام داده اند. ایشان گفتند: برای جبهه رفتن کسب اجازه از پدر شرط نیست. من اگر تا حالا صبر کردم به احترام شما بوده. اما دیگر جای صبر نیست.
ظهر با پدرش هم خداحافظی کرد. آنقدر برای ما حرف زد و دلیل آورد تا رضایت خاطر ما را هم کسب کند.
محمد آن روز اعزام شد. در حالی که فقط چند امتحان سال آخر دبیرستان او مانده بود. او احساس تکلیف می کرد. محمد معطل امتحان دنیایی نشد. امتحان بزرگتری در راه بود.
می گویند جهاد امتحان بزرگ خداست. فقط برگزیدگان درگاه حق از این آزمایش سربلند بیرون می آیند.
***
برای آموزش به پادگان غدیر اصفهان رفت. چند تن از دوستان مدرسه همراهش بودند. دوره آموزشی آنها دو ماه بعد به پایان رسید. بعد از پایان دوره آموزشی به منطقه جنوب اعزام شد.
عملیات رمضان تازه به پایان رسیده بود. بچه های بسیجی استان اصفهان بیشتر به لشگر 14 امام حسین علیه السلام می رفتند. فرمانده لشگر حاج حسین خرازی بود. دلاور مردی که عراقی ها از اسم او و بسیجیان لشگرش وحشت داشتند.
لشگر 8 نجف نیز برای بسیجیان استان بود. فرمانده دلاور این لشگر حاج احمد کاظمی بود.
بعد از عملیات بیشتر گردانها احتیاج به نیرو داشتند. محمد و دوستانش به لشگر 8 نجف رفتند.
